CURRICULUM VITAE

Ojca Stanisława Hoduna

( 08.06.1945 – 22.12.2021 )

            Stanisław Hodun  urodził się 8 czerwca 1945 r. w Sitnie z rodziców Bolesława i Julianny z domu Daniluk. Sakrament chrztu świętego przyjął w kościele parafialnym pw. św. Józefa w Międzyrzeczu Podlaskim 01 lipca 1945 r. Lata dziecięce spędził z rodzicami i rodzeństwem w Sitnie. W 1951 r. rozpoczął naukę  w Szkole Podstawowej w Rudnikach. W 1953 r. wraz z najbliższymi przeprowadził się do Puchacza gdzie w 1958 r. ukończył szkołę podstawową. W swoim życiorysie wspomina: „w 1955 r. w czasie rekolekcji wielkopostnych wzbudziła się we mnie chęć bliższego służenia Bogu. W kilka lat później pragnienie to odżyło, zacząłem częściej przystępować do komunii świętej, pokochałem Matkę Bożą do której mam szczególne nabożeństwo i pragnę pozostać Jej wiernym sługą”. W 1959 r.  Stanisław Hodun wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Bydgoszczy jednak ze względu na decyzję władz państwowych o zamknięciu seminarium w 1960 r. powraca do rodzinnego domu.  

         W lipcu 1961 r. zwrócił się do Kurii Generalnej Zakonu Paulinów z prośbą o przyjęcie go do zakonu w charakterze brata zakonnego. Kandydaturę rozpoczął na Jasnej Górze we wrześniu 1961 r. a nowicjat w Leśnej Podlaskiej w czerwcu 1962 r. Po dwóch latach początkowej formacji zdecydował się opuścić nowicjat. Następnie rozpoczął pracę
w urzędzie pocztowym oraz naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym dla pracujących w Częstochowie. W 1969 r. zdał egzamin dojrzałości i ponownie zwrócił się z prośbą do Generała Zakonu Ojca Jerzego Tomzińskiego o przyjęcie go do zakonu. Nowicjat w Leśnej Podlaskiej rozpoczął w sierpniu 1969 r. a pierwszą profesję zakonną złożył 13 sierpnia 1970 r. w Leśniowie na ręce magistra nowicjatu Ojca Tadeusza Kubika. Następnie podjął studia filozoficzno – teologiczne w WSD 
w Krakowie na Skałce. Profesję wieczystą złożył 07 września 1974 r. na Jasnej Górze na ręce Generała Zakonu Paulinów Ojca Jerzego Tomzińskiego. 08 maja 1975 r. w krakowskiej katedrze na Wawelu przyjął święcenia diakonatu z rąk Księdza Kardynała Karola Wojtyły. Święcenia prezbiteratu otrzymał na Jasnej Górze z rąk Księdza Biskupa Stefana Bareły Ordynariusza Częstochowskiego 22 maja 1976 r.

         Po święceniach kapłańskich, został skierowany do pracy duszpasterskiej na Jasnej Górze. W lutym  1977 r. Ojciec Stanisław został przeniesiony do Brdowa gdzie podjął obowiązki katechety. W styczniu
1979 r. został skierowany do   klasztoru w Biechowie. Po czterech latach posługi w archidiecezji gnieźnieńskiej Ojciec Stanisław został przeniesiony do Leśnej Podlaskiej. Po rocznym pobycie w Leśnej w 1984 r. został skierowany do Mochowa a w 1985 na Jasną Górę. W jasnogórskim sanktuarium oprócz sprawowania Eucharystii i posługi w konfesjonale był przez kilka lat moderatorem Sodalicji Mariańskiej natomiast w klasztorze  odpowiadał za dekoracje. Po upadku Związku Radzieckiego w latach dziewięćdziesiątych Ojciec Stanisław kilka razy podejmował obowiązki duszpasterskie na Białorusi, Ukrainie i w Rosji. W grudniu 1999 Generał Zakonu Ojciec Stanisław Turek mianował Ojca Stanisława Hoduna przełożonym mającego powstać klasztoru w Skaistkalne na Łotwie. W tym celu rozpoczął przygotowania do pracy duszpasterskiej na Łotwie. W latach 2000-2001 mieszkał w WSD w Rydze gdzie uczył się języka łotewskiego oraz poznawał nową kulturę i zwyczaje mieszkańców. W sierpniu 2001 r. został mianowany pierwszym paulińskim przełożonym klasztoru i proboszczem parafii w Skaistkalne. Jako proboszcz starał się z oddaniem służyć parafianom głosząc Słowo Boże i udzielając sakramentów. Ponadto w 2007 r. Ojciec Stanisław został pierwszym przełożonym nowo powstałego klasztoru w Ventspils. Obowiązki przełożonego w Skaistkalne i Ventspils starał się łączyć aż do 2011 r. Po jedenastu latach sumiennej posługi duszpasterskiej w Skaistkalne Ojciec Stanisław został zwolnionyz obowiązków proboszcza jednak nadal pozostał w pierwszej paulińskiej placówce na Łotwie służąc pomocą przybywającym do Skaistkalne parafianom i pielgrzymom do końca swej ziemskiej pielgrzymki. W czasie wizytacji kanonicznej w październiku 2021 r. rozmawiając z Generałem Zakonu wspominał początki posługi w Skaistkalne mówiąc wielokrotnie o ogromnej życzliwości byłego ordynariusza diecezji jelgawskiej Księdza Biskupa Antona Justusa oraz wiernych. Będąc świadomym pogarszającego się stanu zdrowia oraz niemożności dalszej posługi na Łotwie uzgodniono, że Ojciec Stanisław w najbliższym czasie powróci na stałe do Polski. Jednakże przed samym powrotem do Ojczyzny w grudniu  trafił do szpitala w Bauskas gdzie w dniu 22 grudnia 2021 roku, w 76 roku życia, w 51 roku życia zakonnego i 45 roku życia kapłańskiego Miłosierny Bóg powołał Ojca Stanisława do Siebie.

         Śp. Ojciec Stanisław Hodun  na prymicyjnym obrazku umieścił następujące słowa: „Posłał Mnie Pan. By głosić Dobrą Nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, aby obwieszczać rok łaski”. Lata kapłańskiego życia pokazały, że śp. Ojciec Stanisław rzeczywiście opatrywał rany serc zadanych ludziom zwłaszcza przez  komunizm w krajach byłego Związku Radzieckiego. W pamięci współbraci oraz ludzi świeckich śp. Ojciec Stanisław pozostanie jako  człowiek życzliwy, wrażliwy na piękno natury pionier paulińskiej posługi na Łotwie. Należy wspomnieć, że śmierć śp. Ojca Stanisława wieńczy pewną część historii Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika i obecności na łotewskiej ziemi ponieważ po 20 latach pracy biali ojcowie – jak nazywają paulinów Łotysze – zakończyli posługę w Skaistkalne
w diecezji jelgawskiej.    

        Niech Matka Boża, Pani Jasnogórska, którą tak gorąco umiłował, uprosi dla niego łaskę życia wiecznego i zaprowadzi do swego Syna, Jezusa Chrystusa. Niech odpoczywa w pokoju.