Z bólem informujemy, że wczoraj tj. w niedzielę, 4 grudnia zmarł br. Kleofas Kiwior, paulin. Miał 79 lat.

Br. Kleofas Stanisław Kiwior urodził się 16 października 1937 roku w Smęgorzowie, diec. tarnowska. Pierwszą profesję złożył 13 marca 1964 roku, profesję wieczystą 12 marca 1970 roku. W Zakonie Paulinów przeżył 52 lata.

Pogrzeb śp. br. Kleofasa odbędzie się w środę, 7 grudnia o godz. 13.00 w bazylice jasnogórskiej. Po Mszy św. nastąpi przeniesienie ciała Zmarłego i złożenie w grobowcu paulińskim na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.

W lipcu br. podczas spotkania z Ojcem Świętym Franciszkiem na Jasnej Górze, br. Kleofas siedząc na wózku inwalidzkim, witał wraz z ojcami i braćmi paulinami Dostojnego Gościa ze Stolicy Piotrowej.

Prosimy o modlitwę za duszę śp. br. Kleofasa.

Requiescat in pace.

CURRICULUM VITAE

Brata Kleofasa Stanisława Kiwior

( 16.10.1937 – 04.12.2016 )

Stanisław Kiwior, w Zakonie br. Kleofas, urodził się 16 października 1937 roku we wsi Smęgorzów w powiecie Dąbrowa Tarnowska, z rodziców Stanisława i Marii z domu Rozkruszka; miał siedmioro rodzeństwa. Ochrzczony został w Kościele w Smęgorzewie 28 października tego samego roku.

Od ósmego roku życia uczęszczał do Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego w Śmęgorzewie, gdzie ukończył siedem. Sakrament bierzmowania przyjął również w Smęgorzewie w 1952 roku.

W formularzu, który wypełnia kandydat chcący wstąpić do zakonu w odpowiedzi na pytanie o motywy wstąpienia do Zakonu Paulinów, br. Kleofas napisał: „Jestem narażony na grzech i chce pokutować za swoje grzechy”. Natomiast Ks. Stanisław Skirło, Proboszcz parafii w Smęgorzewie w swojej opinii, tak napisał o młodym kandydacie do Zakonu, którego bardzo dobrze znał jako długoletniego ministranta: „Jako jego duszpasterz i sąsiad (dom rodzinny br. Kleofasa sąsiadował z plebanią) mogę z całą stanowczością zaświadczyć, że Jego wstąpieniu do Zakonu przyświeca tylko jedna myśl: uświęcić i zbawić swoją duszę.”

Na Jasną Górę przyjechał 31 sierpnia 1961 roku. Nowicjat rozpoczął 12 marca 1962 roku w Leśnej Podlaskiej gdzie został obleczony w habit zakonny przyjmując imię Kleofas. Magister nowicjatu, O. Antoni Sąkół tak charakteryzuje młodego zakonnika „bardzo pobożny, gorliwy, prosty, wszędzie zachowuje się wzorowo. W nabożeństwie do Matki Bożej gorliwy. Zakon bardzo pokochał, czuje się u nas bardzo dobrze, wszystko bierze bardzo poważnie. Jeden z najpracowitszych, najsolidniejszych i najszczerszych braci.”

Pierwszą profesję zakonną złożył w klasztorze nowicjackim w Leśnej Podlaskiej na ręce O. Wawrzyńca Kościeleckiego 13 marca 1964 roku. Po złożeniu pierwszej profesji pozostaje w klasztorze leśniańskim by podjąć obowiązki, jakie wyznaczyli mu przełożeni, m.in. jako gospodarz. 26 stycznia 1965 r., opuszcza Leśną Podlaską aby podjąć obowiązki brackie w klasztorze w Warszawie. 27 czerwca tego samego roku zostaje decyzją przełożonych przeniesiony do Brdowa, gdzie pełni obowiązki gospodarza. 14 stycznia 1966 r. wraca do Warszawy, skąd 1 kwietnia 1967 r. zostaje ponownie posłany do klasztoru w Brdowie. 12 czerwca 1968 r. opuszcza Brdów aby pełnić wolę bożą w klasztorze w Leśniowie. Następnie mocą dekretu O. Generała br. Kleofas powraca do wspólnoty w Brdowie z dniem 17 czerwca 1970 r. Tego roku 16 października złożył na Jasnej Górze profesję wieczystą na ręce O. Pawła Kosiaka, który w tym czasie pełnił urząd Wikariusza Generalnego Zakonu. W Brdowie tym razem pełni posługę gospodarza przez 5 kolejnych lat, po których zostaje przeniesiony na Jasną Górę, na której przebywa od 9 sierpnia 1975 r. do 9 lipca 1979 r. Następnie wraca do swojego pierwszego paulińskiego klasztoru do Leśnej Podlaskiej, gdzie ofiarnie posługuje do dnia 22 kwietnia 1982 r., w tym dniu powraca do pełnienia obowiązku gospodarza w klasztorze w Brdowie i przygotowania uroczystości Koronacji Cudownego obrazu Matki Bożej Brdowskiej. Z dniem 22 listopada 1986 r. br. Kleofas opuszcza Brdów aby podjąć obowiązki w Sanktuarium jasnogórskim. Po roku powraca do pracy na roli i w gospodarstwie w Brdowie.4 listopada 2002 r., otrzymuje dekret przenoszący go na Jasną Górę.

W Sanktuarium jasnogórskim posługiwał jako cichy, pokorny, i powszechnie szanowany brat zakonny. Wcześniejsza praca, jaką podejmował, wysiłek, jaki wkładał w obowiązki gospodarza w poszczególnych klasztorach mocno nadwyrężyły jego zdrowie. W podejmowanych pracach zawsze był aktywny, sumienny i obowiązkowy. Jednak przeżyte lata dawały coraz częściej znać o sobie. Stan jego zdrowia od dłuższego czasu nie pozwalał mu w uczestniczeniu w ćwiczeniach wspólnotowych jasnogórskiego konwentu. Jednak we wspólnocie przez ostanie lata otoczony był troskliwą opieką współbraci.

Ostanie dwa miesiące przebywał w szpitalach, kolejno na Parkitce, następnie w szpitalu 100 lecia i ostatnie trzy tygodnie w Centrum Opieki Długoterminowej w Mierzęcicach, gdzie już bardzo cierpiał, ale nigdy się nie skarżył na krzyż swojej choroby.

W dniu 4 grudnia 2016 roku, zaopatrzony świętymi sakramentami o godz. 3.30 w nocy, Brat Kleofas Stanisław Kiwior w 79 roku życia, w 52 roku życia zakonnego odszedł po wieczną nagrodę do Pana.

Niech Najświętsza Maryja Panna, której służył przez całe życie, przeprowadzi swego sługę Brata Kleofasa na miejsce przez Boga przeznaczone i ukarze mu Tego Jezusa, któremu służył z całych sił w Zakonie Paulińskim.