Śp. o. Bronisław Krąp zmarł 11 grudnia 2018 r. mając 84 lata, po przeżyciu ponad 64 lat w zakonie i 58 lat kapłaństwa.

Uroczystości pogrzebowe, którym przewodniczył o. bp Łukasz Buzun OSPPE, biskup pomocniczy diecezji kaliskiej, odbyły się 14 grudnia br. w Sanktuarium Męczeństwa św. Stanisława na Skałce, gdzie w ostatnich latach życia posługiwał.

Pochowany został w grobowcu paulińskim na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

CURRICULUM  VITAE

O. Bronisława Krąpa

(13.08.1934 – 11.12.2018)

Bronisław Krąp, urodził się 13 sierpnia 1934 roku w Reniowie w powiecie Zborów na terenie ówczesnej diecezji Lwowskiej, z rodziców Antoniego i Zofii z domu Olejnik. Został ochrzczony w kościele parafialnym 19 sierpnia 1934 roku. W 1945 r. jako jedenastoletni chłopiec zostaje wraz z rodziną przesiedlony na ziemie zachodnie do Bojkowa. Tu rozpoczyna naukę w Szkole Podstawowej. W 1946 r. przystępuje do I Komunii Świętej. Po ukończeniu 7 oddziałów szkoły elementarnej rozpoczyna edukację w Technikum Mechanicznym w Gliwicach.

W 1953 roku złożył podanie o przyjęcie do Zakonu Paulinów. Nowicjat w Leśniowie rozpoczął 13 września 1953 r. Pierwszą profesję zakonną złożył 14 września 1954 roku na ręce O. Kajetana Raczyńskiego.

Studia filozoficzno-teologiczne rozpoczyna w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie na Skałce, a kontynuuje je w Seminarium Metropolitalnym w Warszawie.

Profesję wieczystą złożył 13 sierpnia 1959 roku w Leśnej Podlaskiej na ręce ówczesnego wikariusza generalnego Ojca Ferdynanda Pasternaka.

W dniu 12 marca 1960 roku otrzymał święcenia diakonatu. Natomiast święcenia prezbiteratu otrzymał na Jasnej Górze z rąk Księdza Biskupa Zdzisława Golińskiego, Ordynariusza Częstochowskiego 11 czerwca 1960 roku.

Po święceniach kapłańskich, decyzją Ojca Generała Ludwika Nowaka, został skierowany do pracy duszpasterskiej na Jasnej Górze. W dniu 21 sierpnia 1961 roku zostaje przeniesiony do Leśnej Podlaskiej. Tutaj podejmuje obowiązki duszpasterskie, służąc w Sanktuarium leśniańskim do 6 czerwca 1963 roku, czyli do dnia przenosin do Warszawy, celem podjęcia posługi jako prefekt kleryków. Po zwolnieniu z tej funkcji powraca do Leśnej Podlaskiej skąd, od 28 września 1965 roku, dojeżdża do Warszawy jako student ATK .

5 sierpnia 1966 roku zostaje mianowany przeorem klasztoru w Leśnej Podlaskiej. 22 kwietnia 1967 roku wchodzi w skład Podkomisji Duszpasterstwa w Zakonie, a 22 listopada 1968 r. zostaje mianowany Referentem Katechetycznym Zakonu. Obie funkcje pełni przez wiele długich lat. 5 marca 1969 roku otrzymał stopień magistra teologii na ATK w Warszawie. 3 czerwca 1972 roku zostaje przeniesiony na Jasną Górę. W tym samym roku zostaje z Jasnej Góry przeniesiony do Krakowa na Skałkę, gdzie zostaje ustanowiony wykładowcą katechetyki. W dnia 20 listopada 1973 roku rozpoczyna w kurs doktorancki na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. W Krakowie oprócz pracy dydaktycznej katechizuje dzieci i młodzież w szkołach i w Domu Dziecka. Ponadto jest spowiednikiem sióstr zakonnych w krakowskich klasztorach. Od roku akademickiego 1981 zostaje mianowany Prefektem Studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie na Skałce i podprzeorem skałecznego konwentu.

W 1985 r. O. Bronisław uzyskał tytuł Doktora Teologii Biblijnej na podstawie rozprawy: „Kerygmatyczne wartości Ksiąg Machabejskich”, której promotorem był Ks. Prof. Dr hab. Stanisław Grzybek. W dniu 26 czerwca 1987 roku zostaje mianowany przeorem klasztoru w Krakowie na Skałce oraz Rektorem Wyższego Seminarium Duchownego naszego zakonu. Po ukończeniu  6 letniej kadencji przeora i rektora pozostaje na Skałce do końca swoich dni. Pomimo wciąż, z każdym rokiem, słabnącego zdrowia pozostaje czynnym wykładowcą aż do 2017 roku. Niewątpliwie ostatnie miesiące jego życia były naznaczone chorobą i cierpieniem. Trzy tygodnie przed śmiercią w bardzo ciężkim stanie trafił do Szpitala Braci Bonifratrów w Krakowie, z którego następnie został przewieziony do Szpitala na ul. Śniadeckich w Krakowie.

Śp. Ojciec Bronisław Krąp był człowiekiem ogromnej życzliwości do zakonnych współbraci i ludzi świeckich. Cechowały go dobroć, pogoda ducha i wyrozumiałość oraz pedagogiczna cierpliwość. Zawsze odznaczał się wielką kulturą osobistą i szacunkiem względem wszystkich.

W ciągu czterdziestu sześciu lat pracy dydaktycznej w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Paulinów na Skałce wychował i przygotował do pracy katechetycznej zastępy paulińskich kleryków. Dlatego dziś dziękujemy Bogu Miłosiernemu za naszego Współbrata i gorąco się za Niego modlimy.

Niech Święta Boża Rodzicielka, którą umiłował całym sercem i której do końca wiernie służył, zaprowadzi go przed Oblicze Boga Ojca po nagrodę życia wiecznego.

Niech odpoczywa w pokoju.