W Uroczystość Narodzenia Pańskiego tuż po połnocy – w wieku 74 lat, w 5.5 roku życia zakonnego, w 49. roku kapłaństwa , zmarł śp. O. Józef Wolski.

Msza św. pogrzebowa śp. o. Józefa Wolskiego została odprawiona w poniedziałek, 30 grudnia w jasnogórskiej bazylice o godz. 11.00. Przewodniczył jej biskup pomocniczy diec. kaliskiej bp Łukasz Buzun, paulin.

Bp Łukasz Buzun podczas homilii:

- „Każde odejście do Pana, każdy pogrzeb, jest dla nas wezwaniem do tego, żeby przełamać swoje serce, jest wezwaniem do aktu refleksji, jest wezwaniem do otwarcia oczu na drugiego człowieka i zobaczeniu go w prawdzie, oraz do otwarcia oczu na nasze życie. Jest to też wezwanie do spojrzenia na życie i osobę, z która się żegnamy, dzisiaj na osobę o. Józefa. W jakiej perspektywie? W perspektywie rzeczy najistotniejszych, w perspektywie miłości. O. Józef odszedł do Pana w Dzień Bożego Narodzenia, chwilę po 12-tej, kiedy wybrzmiewała Msza św. pasterska, kiedy to Boża miłość zstąpiła właśnie jako Dziecko na niziny ludzkiego życia”.

- „O. Józef nigdy nie mówił o nikim źle, nie osądzał, ani nie oceniał nikogo, raczej zawsze był skłonny do powściągliwości, nie roznosił negatywizmów O. Józefowi obce było wszystko, co sprzeciwiało się przykazaniu miłości. I to jest refleksja, która w nim zapadła od pierwszego momentu, kiedy uświadamiał sobie swoje powołanie do kapłaństwa. O. Józef miał dla innych miarę dobrą, nie był skąpcem w okazywaniu dobroci serca, w słowie i w czynie. Służył tym, co posiadał, darami, które otrzymał od Pana w sakramencie kapłaństwa, i naturalnym darem pracowitości. Nigdy nie leniuchował”.

- „Uczciwość, pracowitość, prostolinijność, bezpośredniość, umiejętność budowania relacji pełnych zgody, wyrozumiałość, serdeczność, naturalna koleżeńskość, to chcemy i możemy dzisiaj przedstawić naszemu Panu. Ktoś powiedział, że właściwie nic po Nim nie zostało. To, co można wziąć, to można spakować do jednej reklamówki, ale te wszystkie cnoty, to, co wartościowe, wyrasta z pracy nad sobą, a w życiu zakonnym wyrasta ze współpracy z łaską”.

O. Eustachy Rakoczy, przyjaciel zmarłego, na zakończenie mszy św. pogrzebowej:

- „Przez pół wieku w tej świętej służbie byliśmy braćmi i przyjaciółmi. Zawsze budowałem się Jego dobrym słowem i Jego postawą. Jako kapłan zawsze uśmiechnięty, zawsze mi dobrze radził, i zabraknie mi teraz tego. Jego uśmiechu i dobrego słowa. To był dobry przyjaciel w świętej posłudze zakonnej. Do końca życia służył”.

- „Z zamiłowania był fotografikiem. Robiliśmy zdjęcia Cudownego Obrazu, to Jemu zawdzięczamy pierwsze kolorowe zdjęcia obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Zrobił pierwszy film na temat powołania zakonnego, o. Hadrian go później używał jeżdżąc po Polsce w celu budzenia powołań zakonnych. (…) Zostawił w archiwum wiele zdjęć, fotograficznych ujęć uroczystości jasnogórskich, przede wszystkich kard. Wyszyńskiego, kard. Wojtyłę, Pielgrzymkę Warszawską. Kiedyś przyjdą młodzi i pokażą Jasną Górę w obiektywie śp. Józefa Wolskiego. On ją kochał, i w taki specyficzny sposób jej służył”.

- „Kochany przyjacielu, skończyła się Twoja służba i posługa w jasnogórskim sanktuarium. Od dzisiaj zaczyna się Twoja miłość w niebieskim sanktuarium. Wpatruj się tam w Maryję, i oczekuj nas”.

W uroczystościach pogrzebowych licznie wzięli udział ojcowie i bracia paulini, przyjaciele i członkowie rodzin z siostrą św. o. Józefa, kapłani i parafianie z Wolbromia, a także poczet sztandarowy Hallerczyków z Jurczyc w woj. małopolskim, gdzie jest Izba Pamięci Rodu Hallerczyków.

(Wykorzystano materiały Biura Prasowego Jasnej Góry)

_______________________

CURRICULUM  VITAE

Ojca Józefa Wolskiego

(16.03.1945 – 25.12.2019)

Józef Wolski urodził się 16 marca 1945 roku w wsi Nowa Łąka w powiecie Olkuskim z rodziców Jana i Władysławy z domu Sikora. Został ochrzczony 19 kwietnia tego samego roku w kościele parafialnym w Wolbromiu.

Naukę w Szkole podstawowej w Wolbromiu rozpoczął w 1952 roku, a po jej ukończeniu zdał egzamin i został przyjęty do miejscowego Liceum Ogólnokształcącego. To wtedy u młodego Józefa zrodziła się myśl o wstąpieniu do Zakonu Paulinów. To pragnienie tak sam opisał: „Od dzieciństwa marzyłem, by być kapłanem. Pragnienia moje nie były jednak ściśle określone. W Wolbromiu spotykałem nieraz zakonników redemptorystów lub karmelitów. Podobało mi się ich wielkie skupienie i ułożenie. W latach licealnych zaczęło się kształtować pojęcie, że zostanę kapłanem – zakonnikiem. Ostatnio skonkretyzowałem sobie, że pragnę być Paulinem, by służyć Królowej Polski i szerzyć jej kult przez ofiarną pracę”. Po ukończeniu liceum w lipcu 1963 roku zwrócił się z prośbą do Kurii Generalnej o przyjęcie go do Zakonu Paulinów.

Kanoniczny nowicjat rozpoczął 1 września 1963 roku w Leśnej Podlaskiej, a pierwszą profesję zakonną złożył 2 września 1964 roku na ręce Ojca Wawrzyńca Kościeleckiego. Po ukończeniu nowicjatu rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Krakowie na Skałce. Profesję wieczystą złożył 28 sierpnia 1969 roku na Jasnej Górze na ręce ówczesnego Generała Zakonu Ojca Jerzego Tomzińskiego.

Rok 1970 był dla Ojca Józefa Wolskiego wielce znaczący. W dniu 13 czerwca 1970 roku otrzymał święcenia kapłańskie na Jasnej Górze z rąk Księdza Biskupa Stefana Bareły. Po święceniach został skierowany do pracy duszpasterskiej do klasztoru w Brdowie, ale już w sierpniu 1970 roku został skierowany na Jasną Górę. We wrześniu 1974 roku został przeniesiony do Biechowa i mianowany tam wikariuszem. Na Jasną Górę powrócił w sierpniu 1975 roku, aby czynnie włączyć się w obchody Jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry jako członek Sekcji Dekoracyjnej.
W lutym 1977 roku podjął obowiązki administratora klasztoru w Krakowie na Skałce. W grudniu 1978 roku został skierowany do posługi duszpastersko – katechetycznej w Oporowie. W czerwcu 1984 roku o. Józef powrócił na Jasną Górę. Po trzech latach został posłany do Sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej w Brdowie, aby podjąć obowiązki administratora klasztoru. W kwietniu 1990 roku powrócił kolejny raz na Jasną Górę. W listopadzie 1996 roku otrzymał dekret posyłający do pracy duszpasterskiej do klasztoru w Paulinach – Mochów. W lipcu 2002 roku po raz ostatni wrócił na Jasną Górę, gdzie oprócz zwykłej posługi duszpasterskiej podejmowanej każdego dnia wobec pielgrzymów, został dodatkowo mianowanym odpowiedzialnym za wykonanie i przygotowanie zdjęć do Katalogu Zabytków Jasnej Góry we współpracy z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. 

Jako Kapłan Ojciec Józef Wolski starał się jak najlepiej wywiązywać z obowiązków duszpasterskich. Angażował w posługę jasnogórską całą swoją energię, zapał i umiejętności. Praktycznie do dnia 15 grudnia 2019 roku kiedy poczuł się bardzo źle i trafił do szpitala, w miarę sił podejmował obowiązki duszpasterskie.

W nocy 15 grudnia zasłabł i stracił przytomność dlatego lekarze z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Częstochowie podjęli decyzje o przeniesieniu Ojca Józefa do Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. NMP w Częstochowie. Ostatni tydzień życia Ojciec Józef spędził przykuty do szpitalnego łóżka. Otoczony był w tym czasie opieką duchową i fachową pomocą medyczną podejmowaną przez współbraci, jak i lekarzy i pielęgniarki. Niestety stan zdrowia pogarszał się z dnia na dzień.

Kilka minut po północy 25 grudnia 2019 roku w Uroczystość Narodzenia Pańskiego, w wieku 74 lat, w 55. roku życia zakonnego, w 49. roku kapłaństwa Miłosierny Ojciec powołał Ojca Józefa Wolskiego do Siebie.

Niech Matka Boża, Pani Jasnogórska, którą gorąco umiłował, uprosi dla niego łaskę życia wiecznego i zaprowadzi do swego Syna, Jezusa Chrystusa.