CURRICULUM VITAE

Ojca Witolda Głowacza

( 11.08.1939 – 08.08.2023 )

Witold Głowacz  urodził się na kilkanaście dni przed wybuchem II wojny światowej 11 sierpnia 1939 roku w Załucznem  z rodziców Jana i Anny z domu Fitak. Sakrament chrztu świętego przyjął w kościele parafialnym pw. św. Marii Magdaleny w Odrowążu 15 sierpnia 1939 roku. 

Lata dziecięce spędził z najbliższymi w rodzinnej miejscowości.
W 1948 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Załucznem, którą ukończył w 1954 roku. Po ukończeniu 7 klasy rozpoczął naukę w Nowym Targu a następnie w Rabce gdzie ukończył 9 klasę.

W sierpniu 1956 roku Witold Głowacz zwrócił się do Generała Zakonu
z prośbą o przyjęcie go do paulińskiej wspólnoty. W podaniu pisał: proszę Ojca Generała świadomie i dobrowolnie bez przymusu z jakiejkolwiek strony. Powodując się jedynie względami zbawienia i uświęcenia własnej duszy. Jako też przyczynienia się pod kierunkiem przełożonych do zbawienia i uświęcenia bliźnich o przyjęcie mnie do Zakonu Paulinów, czego nie czuję się zgoła godnym a oczekuję jako wielkiej łaski Miłosiernego w Trójcy Jedynego Boga. Szczególnie czcić pragnę Najświętszą Maryję Pannę i św. Pawła Pierwszego Pustelnika.  

Nowicjat w Leśniowie rozpoczął 19 sierpnia 1956 roku i w tym
dniu przyjął także habit oraz otrzymał imię zakonne – Olaf. Pierwszą profesję zakonną złożył 26 sierpnia 1957 roku na ręce leśniowskiego przeora Ojca Januarego Stawiarskiego. Następnie rozpoczął naukę
w Korespondencyjnym Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie, które ukończył w maju 1959 roku otrzymując świadectwo dojrzałości. Kolejno rozpoczął studia filozoficzno – teologiczne w WSD w Krakowie na Skałce. Profesję wieczystą złożył 4 sierpnia 1963 roku na Bachledówce na ręce Ojca Juliusza Kłudziaka. W dniu 1 lipca 1964 roku na Jasnej Górze przyjął święcenia diakonatu z rąk Księdza Biskupa Stefana Bareły. Natomiast święcenia prezbiteratu otrzymał dnia 29 czerwca 1965 roku na Jasnej Górze również z rąk Księdza Biskupa Stefana Bareły. W sierpniu 1967 roku zwrócił się z prośbą do Generała Zakonu Ojca Jerzego Tomzińskiego o pozwolenie na używanie w życiu zakonnym imienia chrzcielnego Witold. Ojciec Generał przychylił się do prośby Ojca Głowacza.

Po święceniach kapłańskich, został skierowany do pracy duszpasterskiej na Jasnej Górze. W czerwcu 1969 roku Ojciec Witold został przeniesiony do Brdowa pełniąc obowiązki katechety i wikariusza parafii. Następnie w czerwcu 1973 roku został skierowany do Oporowa. We Wrześniu 1973 roku rozpoczął zaoczne studia ze specjalizacją
biblijno-katechetyczną na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, które ukończył w 1979 roku otrzymując tytuł magistra teologii. Po dwóch latach  duszpasterskiej posługi w Oporowie w lipcu 1975 roku Ojciec Witold został mianowany przeorem klasztoru i proboszczem parafii w Leśnej Podlaskiej. Jako kustosz sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej służył przybywającym pielgrzymom głosząc Słowo Boże i udzielając sakramentów. Należy podkreślić, że w niełatwych czasach lat 70 i 80 dokonał gruntownego remontu kościoła i klasztoru. Ojciec Witold przygotował parafię do niezwykle ważnych wydarzeń. W dniu 25 września 1977 roku obchodzono jubileusz
50 – lecia powrotu Cudownego Obrazu Matki Bożej Leśniańskiej. W 1983 roku miały miejsce podniosłe uroczystości 300 lat zjawienia Cudownego Wizerunku, a w 1984 roku kościół leśniański został podniesiony do rangi bazyliki mniejszej. Podczas swego pobytu na ziemi podlaskiej  Ojciec Witold starał się dbać o dobre relacje z kapłanami diecezjalnymi oraz troszczył się
o pielgrzymów, którzy przybywali do Leśniańskiej Pani. Po zakończeniu trzeciej kadencji przeora w Leśnej Podlaskiej Ojciec Witold został w 1985 roku skierowany na Jasną Górę. W październiku 1990 roku Ojciec Witold został włączony w skład rady duszpasterskiej zakonu, a w kwietniu 1995 roku został przeniesiony do Warszawy gdzie m.in.: głosił misje i rekolekcje parafialne, był odpowiedzialny za nabożeństwo pierwszej soboty miesiąca oraz posługiwał we wspólnotach neokatechumenalnych. W styczniu 2003 roku Ojciec Witold został ponownie przeniesiony na Jasną Górę.
W narodowym sanktuarium pełnił sumiennie swe duszpasterskie obowiązki, służąc pielgrzymom. Z biegiem lat coraz częściej odczuwał skutki różnych chorób, ale pomimo tego starał się wypełniać zakonne i kapłańskie obowiązki.  

Ostatnie miesiące życia Ojca Witolda były naznaczone krzyżem cierpienia, które ofiarował Bogu. Kilka tygodni temu znalazł się w szpitalu
w Rabce gdzie w dniu 8 sierpnia 2023 roku, w 84 roku życia, w 66 roku życia zakonnego i 58 roku życia kapłańskiego Miłosierny Bóg powołał Ojca Witolda do Siebie.

W pamięci swoich współbraci oraz ludzi świeckich śp. Ojciec Witold Głowacz pozostanie jako uśmiechnięty człowiek i sumienny kapłan, który często potrafił bronić swego zdania i własnej opinii.

Niech Matka Boża, Pani Jasnogórska, którą gorąco umiłował, uprosi dla niego łaskę życia wiecznego i zaprowadzi do swego Syna, Jezusa Chrystusa. Niech odpoczywa w pokoju.