W Łazach koło Bochni, 18 października 2024 r., na mocy Uchwały nr 24/III/2021 Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 31 marca 2021 r., została odsłonięta tablica upamiętniająca nadanie Stacji Naukowej Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego imienia Ludwika Kaszowskiego.

Uroczystość ta wpisała się w obchody jubileuszu 40-lecia Stacji i 175-lecia powstania Instytutu Geografii. Zbiegła się również z 85. rocznicą urodzin śp. o. Ludwika Kaszowskiego. Wśród licznie przybyłych gości była jego Rodzina, grupa uczniów i współpracowników, Ojcowie Paulini z krakowskiej Skałki i z Bachledówki oraz przyjaciele. Władze rektorskie reprezentowała prof. dr hab. Joanna Zalewska-Gałosz, Prorektor UJ ds. polityki kadrowej i finansowej, był również obecny Dziekan Wydział Geografii i Geologii prof. dr hab. Marek Drewnik, oraz Dyrektor Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ dr hab. Anita Bokwa, prof. UJ.

Pragniemy raz jeszcze przypomnieć znamienitą i wyjątkową postać geografa i paulina. Doc. dr hab. O. Ludwik Kaszowski OSPPE (1939–2017) w 1957 roku rozpoczął studia na kierunku geografia w Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1962 roku obronił pracę magisterską pt. Współczesne procesy erozji, transportu i sedymentacji rzecznej w zlewni Potoku Tenczyńskiego. Następnie podjął pracę w Instytucie Geografii UJ. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1972 roku na podstawie rozprawy pt. Geomorfologiczna działalność Potoku Białego w Tatrach. Promotorem jego pracy magisterskiej i doktorskiej był prof. Mieczysław Klimaszewski. Na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Rzeźba i modelowanie gór wysokich strefy suchej na przykładzie Hindukuszu Munjan w 1985 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1989–2004 był zatrudniony na stanowisku docenta. Dorobek naukowy Ludwika Kaszowskiego obejmuje ponad 80 publikacji. Można w nim wyróżnić kilka nurtów badawczych. Są to m.in. analiza procesów kształtujących koryta rzek górskich oraz ich dynamika na podstawie jakościowych i ilościowych badań, przebieg i natężenie współczesnych procesów fluwialnych, struktura i funkcjonowanie systemów korytowych, geomorfologiczne skutki katastrofalnych powodzi, typologia koryt rzecznych, ingerencja człowieka w systemy korytowe i jej konsekwencje. Docent L. Kaszowski był promotorem 3 rozpraw doktorskich. Wśród wielu osiągnięć doc. L. Kaszowskiego na szczególną uwagę zasługuje Jego wkład w powstanie i rozwój Stacji Naukowej Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ w Łazach. Trzeba podkreślić, że był on jej pierwszym kierownikiem przez 12 lat funkcjonowania, czyli od założenia w 1988 roku do 1990 roku. Dzięki Jego osobistemu zaangażowaniu przeprowadzono remont i przebudowę budynku stacji, a następnie udało się rozwinąć szeroki, interdyscyplinarny wachlarz badań terenowych. To dzieło jest obecnie kontynuowane przez Jego następców, a poprzez włączenie stacji do ogólnopolskiej sieci Zintegrowanego Monitoringu Środowiska Przyrodniczego Stacja stała się ważnym w skali Polski ośrodkiem badań środowiskowych i kształcenia w tym zakresie.

Doc. Ludwik Kaszowski był osobą bardzo aktywną. W Instytucie Geografii pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji od sekretarza naukowego po dyrektora. Angażował się również w działalność społeczną, m.in. w 1980 roku został przewodniczącym Solidarności w IG UJ, a w okresie stanu wojennego współpracował z Arcybiskupim Komitetem Pomocy Więzionym i Internowanym. Nowy etap w życiu doc. Ludwika Kaszowski rozpoczął 1 maja 1996 roku, kiedy wstąpił do nowicjatu Zakonu Paulinów, a następnie rozpoczął formacje w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie na Skałce. W 2000 roku złożył profesje wieczystą oraz przyjął diakonat, a nastanie w 2001 roku przyjął święcenia kapłańskie. Ważnym podkreślenia jest to, że nie zrezygnował przy tym z pracy naukowej, koncentrując swoje zainteresowania badawcze wokół geografii pielgrzymek. W 2001 roku został duszpasterzem akademickim na Skałce, a w 2003 roku został powołany na Prefekta Studiów w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów na Skałce cały czas pozostając w łączności z Uniwersytetem Jagiellońskim, aż do przejścia na emeryturę w 2004 roku.

Docent dr hab. O. Ludwik Kaszowski miał wyjątkowy dar przekazywania wiedzy połączony z oddziaływaniem wychowawczym, co sprawiało, że był cenionym nauczycielem akademickim. Jego pogodne usposobienie ułatwiało nawiązywanie kontaktu i dawało nadzieję w trudnych sytuacjach. Zawsze był gotów nieść bezinteresowną pomoc materialną i duchową, czego doświadczyło nie tylko wielu studentów, współpracowników i przyjaciół, ale również ludzi obcych będących w potrzebie.
Elżbieta Bilska-Wodecka