Autor: Maciej Górnicki
HERB I FLAGA
Herb naszego zakonu
Żywot św. Pawła spisał św. Hieronim. Jako szesnastolatek, św. Paweł w obawie przed krwawymi prześladowaniami schronił się na pustyni. Przez wiele lat pozostawał on w odosobnieniu, prowadząc skromny żywot. Do okrywania nagiego ciała służyły mu liście z palmy daktylowej, której owocami się żywił. Daktyle nie stanowiły jednak jedynego pożywienia św. Pawła; każdego dnia otrzymywał on bowiem, przyniesioną przez czarnego kruka połowę bochenka chleba. W ostatnich dniach życia św. Pawła, w miejscu jego odosobnienia, nawiedził św. Antoni. Jak podaje opowieść, kruk przyniósł wtedy w dziobie nie połowę, lecz cały bochenek chleba, aby obaj mężczyźni mogli się posilić. W rozmowie święty Paweł wyznał gościowi, że po śmierci, na znak jedności ze wspólnotą Kościoła, chciałby być przykryty płaszczem biskupa Atanazego, bardzo wierzącego i prawowitego człowieka. Św. Antoni wyruszył po płaszcz, a kiedy powrócił, okazało się, że św. Paweł odszedł już do Pana. Antoni chciał godnie pochować pustelnika, ale ponieważ jako człowiek zaawansowany już wiekiem, nie miał wystarczająco siły na wykopanie grobu, z pomocą przybyły mu dwa lwy. Zwierzęta wykopały grób, w którym bardzo delikatnie złożyły ciało św. Pawła.


Flaga Zakonu Paulinów
Najpierw jest biel, później mamy czerń, następnie kolor żółty, a na końcu zielony.
Kolory nawiązują do żywota św. Pawła.
Biały to symbol czystości, dziewictwa, niewinności.
Czerń nawiązuje do kruka.
Żółty utożsamiany jest z piaskiem pustyni.
Zieleń to symbol palmy.